‘We gaan op zoek naar de kern van ons gemeenschap-zijn, van ons leren, vieren en doen’. Zo opende Gerard Zuidberg de werkmiddag van 2of3BijEEN in de pastorie van de Amsterdamse Dominicus. Er waren niet 2 of 3, maar 43 deelnemers van kleine en grote gemeenschappen van uit het hele land.
En iedere gemeente had een strijd met kerkelijke overheden achter de rug of zat er nog midden in. En juist daarom, zo zei Gerard Zuidberg, is het van belang dat we onszelf even uittillen boven al dat gedoe en ons richten op de kern. Voor veel aanwezigen was dat een bevrijdend voorstel. En om dat vast te houden en daarmee verder te komen werd de wens geuit om meer uit te wisselen tussen onze geloofsgemeenschappen en om te proberen ook regionaal bij elkaar te komen.
Kees Kok van de Ekklesia Amsterdam hield een inleiding over Handelingen 2:41-47, je zou kunnen zeggen: het verhaal van de ideale gemeente. Geen geschiedenisverhaal, zo betoogde Kees, maar een verhaal over geestkracht, over nieuw elan van de messiaanse beweging. En een verhaal dat zich afspeelt in zwaar weer, want zowel het Farizeese Jodendom als ook de Romeinse instanties moeten er niets van hebben. Handelingen vertelt over lezen in de Schrift, bidden, breken van het brood en alles samen delen: leren – vieren – doen. Herkennen we ons als gemeenschap in dit oude verhaal? Over die vraag bogen de deelnemers zich in kleine groepen.
Herkenning was er niet zonder meer. ‘Wij delen niet alles met elkaar’. ‘Maar wij willen als gemeenschap wel onze maatschappelijke betrokkenheid tot uiting brengen’. ‘Wij moeten opstaan uit alk die aandacht voor regels, want dat leidt alleen maar tot uitsluiting’. En sommigen vonden dat verhaal uit de Handelingen een (te) mooi verhaal: ‘Was het maar waar. Het is niet zo gemakkelijk om bij de kern te blijven. Het is een mooi ideaal, maar echte diakonie is en blijft toch ingewikkeld.’ Maar wat wel herkenbaar was: je bent een gemeenschap, je hebt elkaar nodig, samen kun je een heleboel, elkaar inspireren en motiveren. Samen kun je trouwens niet alleen veel doen, maar ook stil worden en bidden.
Door velen werd gedeeld de zorg over de toekomst: hoe zien onze gemeenschappen er over tien jaar uit? Zijn er mensen die het initiatief overnemen? Aan de ene kant was er de gedachte van ‘kome wat komt’, maar anderzijds wilden sommige ook zoeken naar mogelijkheden om ook (iets) jongere mensen bij de gemeente te betrekken. De vragen en zorgen liepen nogal uiteen. Dat had natuurlijk te maken met het geven dat we met vertegenwoordig(st)ers uit verschillende gemeenschappen bij elkaar waren. Gemeenten die al jaren bestaan naast gemeenten die nog midden in de kerkelijke strijd om te overleven zitten. Toch was er ook veel herkenning en was er over een wensenlijst voor de voortgang tamelijk veel overeenstemming.
Er bleek een grote behoefte aan uitwisseling van ideeën, van wat we doen, hoe we vieren, hoe we naar buiten proberen te treden. De website van 20f3BijEEN, binnenkort in een nieuw jasje te bezichtigen, gaat daar wat aan doen: gemeenten worden uitgenodigd om uit eigen kring verslag te doen van leren, vieren of doen. Gerard Zuidberg stelde daarnaast voor om een bijeenkomst als deze ook regionaal te gaan houden. Ook dat voorstel vond bijval en we gaan proberen dat te organiseren in regio’s waar daar behoefte aan is. En dan was er nog een aantal losse hartenkreten. Zij die ze inbrachten dachten dat dit nu typisch iets voor hen was, maar meestal was de herkenning bij anderen groot.
Zoals: ‘we zijn heel democratisch en dat is geweldig; maar soms missen we richting, leiding die richting bepaalt’. ‘Wij beleven de gemeenschap misschien wel te veel als ónze gemeenschap; moeten we de grens niet een heel stuk naar buiten verleggen?’ Of: ‘Zoals we hier bijeen zijn, het heeft iets vermoeiends: hoe vaak zijn we zo al niet bijeen geweest; maar toch: het is enorm inspirerend en stimulerend; laten we het toch maar blijven doen!’
In elk geval was ‘uitwisseling’ een duidelijke vraag. Dat bleek ook wel uit het ‘borreluurtje’ na afloop. Het gesprek ging daar gewoon door.
Bijeenkomst 2of3Bijeen op 24 mei